سن مناسب برای انجام درمان ارتودنسی بسته به نوع ناهنجاری بیمار متفاوت است مثلا در موارد نادری مثل تنگی فک بالا و یا ناهنجاری‌های مادرزادی مانند شکاف‌ها ممکن است درمان ارتودنسی در سنین زیر شش سال ضروری باشد و یا درمان‌های تغییر رشد (Growth Modification) عمدتا در ابتدای بلوغ و همزمان با جهش رشدی بیمار صورت می‌گیرند و هم‌چنین درمان‌های مربوط به مرتب نمودن دندان‌های دائمی بیشتر بلافاصله پس از رویش دندان‌های دائمی (حدودا 12 سالگی) انجام می‌شوند البته در صورت وجود ناهنجاری‌های اسکلتی شدید ممکن است این درمان‌ها نیز تا انتهای رشد فعال بیمار به تعویق بیفتند.

بدین ترتیب باور کلی و عمومی بر اینکه سن انجام ارتودنسی در حدود 12 سال و یا 18 سال (پس از اتمام رشد) است دقیق و درست نبوده و بسته به نوع ناهنجاری و بر اساس تشخیص پزشک متخصص ارتودنسی تعیین می‌گردد ولی به عنوان یک چهارچوب کلی می‌توان گفت که درصورت عدم وجود ناهنجاری‌های مادرزادی خاص سن مناسب برای معاینه اولیه توسط متخصص ارتودنسی حوالی 6 سالگی (همزمان با شروع رویش دندان‌های دائمی یا ابتدای دوره دندانی مختلط یا Mixed Dentition) می‌باشد. در این زمان در صورت وجود هر گونه اشکالی و بر اساس تشخیص متخصص برنامه‌ریزی لازم برای انجام هر اقدام ضروری توسط پزشک انجام می‌گیرد. لازم به ذکر است که درمان ارتودنسی با افزایش سن غیر ممکن نمی‌گردد.