پاسخ این پرسش در یک کلام “خیر” است.

درمان‌های ترمیمی و زیبایی همچون لمینیت در موارد کاربرد یا اندیکاسون‌های درست و مناسب کاملا موجه بوده و نتایج مطلوبی برای بیمار خواهند داشت ولی نمی‌توان این درمان‌ها را همواره جایگزین مناسبی برای درمان ارتودنسی دانست. به عنوان مثال در یک فرد که به دلیل کمبود فضا در ناحیه قدامی دچار بهم ریختگی دندان‌ها شده و سایز و فرم و رنگ دندان‌ها مناسب است درمان لمینیت به هیچ وجه گزینه‌ی مناسبی نیست زیرا در صورت انجام آن به دلیل کمبود فضا می‌بایست دندان‌های کوچکتری برای فرد در نظر گرفته شوند که زیبایی لازم را ندارند.

همچنین در مورد بهم ریختگی دندان‌ها، ریشه و بافت‌های نگهدارنده -همچون لثه و استخوان- نیز وضعیت طبیعی ندارند. در این موارد درمان ارتودنسی با حرکت دادن دندان‌ها به همراه ریشه و بافت‌های اطراف می‌تواند کلیه این ساختار را در موقعیت مناسب قرار دهد، حال آن‌که درمان‌هایی همچون لمینیت تنها تاج دندان را در موقعیت به ظاهر طبیعی بازسازی نموده و ریشه و بافت‌های پریودنتال را اصلاح نمی‌نماید که این خود می‌تواند مشکلات لثه‌ای و پریودنتال برای بیمار به دنبال داشته باشد. به علاوه در درمان‌های زیبایی مانند لمینیت معمولا بافت‌های دندانی تراش خورده و از دست می‌روند ولی در درمان ارتودنسی هیچ آسیبی به دندان‌ها وارد نشده و بافت‌های طبیعی کاملا حفظ می‌شوند. همچنین درمان لمینیت در دندان‌های فک پایین به دلیل تماس‌های دندان‌های مقابل (اکلوژن) دارای محدودیت بیشتری است و احتمال شکستن و پریدن تکه‌ای از آن نیز همواره وجود دارد.