در حالت نرمال باید دندانهای قوس بالا نسبت به قوس پایین قدری بیرون تر باشند مانند درب یک جعبه که روی جعبه را می پوشاند. در ناهنجاری کراس بایت این حالت بر عکس می شود یعنی دندانهای جلوی فک بالا (کراس بایت قدامی) یا دندانهای عقب فک بالا (کراس بایت خلفی) نسبت به فک پایین داخل تر قرار می گیرند. از مهمترین عوارض این ابنورمالیتی می توان به سایش دندانها، انحراف فک هنگام بسته شدن دهان، آسیب های مفصل گیجگاهی فکی (TNMJ) و نازیبایی لبخند اشاره نمود.

دلایل بروز کراس بایت

کراس بایت می تواند دندانی یا فکی باشد و دلایل ارثی و محیطی در بروز این ناهنجاری مؤثرند. از جمله عوامل محیطی می توان به ضربه حین رویش دندانها، تنفس دهانی، عادت مکیدن انگشت یا پستانک و یا اختلالات تکاملی دیگر اشاره نمود. هر قدر زمینه اسکلتی کراس بایت بیشتر باشد جنبه ژنتیکی قوی تری خواهد داشت.

درمان کراس بایت

بهترین سن درمان کراس بایت در دوره Mixed Dentition (دوره دندانی مختلط) یعنی بین سنین ۷ تا ۱۲ سالگی است. در این سنین درز میانی کام فک بالا هنوز استخوانی نشده است و در صورت اسکلتی بودن کراس بایت می توان به خوبی اقدام به باز کردن فک بالا نمود. همچنین به دلیل نرم تر بودن استخوان فک و عدم رویش کامل دندانها حرکت دادن دندانها به موقعیت صحیح آسانتر خواهد بود. یکی از معدود اورژانس های درمانی ارتودنسی کودکی است که به دلیل کراس بایت و گیر کردن دندانها به یکدیگر فکش را به یک سمت حین بستن دهان منحرف می کند زیرا دز صورت عدم ارتودنسی زودهنگام امکان دارد دچار انحراف اسکلتی و پایدار فکی شود. از اینرو در صورت مشاهده چنین وضعیتی در کودک تان هر چه سریعتر با یک ارتودنتیست مشاوره کنید.